Аб'яўленне Анёла Супакою

ВЯСНА 1916 г. АНЁЛ АБ’ЯВІЎСЯ НАМ ПЕРШЫ РАЗ У ЛОКА ДЭ КАБЭКА. 

Наблізіўшыся да нас, ён сказаў:

   -„Не бойцеся, я Анёл Супакою! Маліцеся са мной".

   Ён укленчыў і схіліў галаву да самай зямлі.

   Захопленыя надзвычайнай сілай, мы рабілі тое самае і паўтаралі словы, якія ён казаў:

   -„O мой Божа, веру ў Цябе, праслаўляю Цябе, давяраю Табе, люблю Цябе. Прашу прабачэння за тых, хто ў Цябе не верыць, хто Цябе не праслаўляе, хто Цябе не любіць і не давярае Табе".

   Пасля таго, як ён паўтарыў малітвы тры разы, ён узняўся і сказаў:

   -„Так вы павінны маліцца! Сэрцы Езуса і Марыі ўважліва слухаюць вашыя просьбы". І знік. 

 

1916 г. НАСТУПНАЕ АБ’ЯЎЛЕННЕ БЫЛО ЛЕТАМ. 

Раптам мы ўбачылі перад намі таго ж самага Анёла:

   - „Што вы робіце? Маліцеся! Шмат маліцеся! Сэрцы Езуса і Марыі жадаюць аказаць (свету) вялікую міласэрнасць. Нястомна ахвяруйце Найвышэйшаму малітвы і ўтаймаванні".

   - „Як нам трэба гэта рабіць?" – запыталася я.

   - „З усяго, што толькі можаце, складайце ахвяру як узнагароду за грахі, якімі Ён зняважаны, і каб выпрасіць навяртанне грэшнікаў. Такім чынам вы прыцягнеце супакой для вашай Айчыны. Я – Анёл Ахоўнік Партугаліі. Перш за ўсё прыміце і з пакорай зносце ўсе цярпенні, якія Бог вам спашле". 

1916 г. ТРЭЦЯЕ АБ’ЯЎЛЕННЕ, МНЕ ЗДАЕЦЦА,
БЫЛО Ў КАСТРЫЧНІКУ АБО НАПРЫКАНЦЫ ВЕРАСНЯ. 

Ён трымаў у руцэ келіх, над якім была Святая Гостыя, з якой да келіха сплывалі кроплі Крыві. Раптам келіх з Гостыяй павіс у паветры, а Анёл укленчыў на зямлі і тры разы паўтарыў малітву:

   - „Найсвяцейшая Тройца, Айцец, Сын, Дух Святы. З глыбокаю пакораю хвалу Табе аддаю і ахвярую Табе Найсвяцейшае Цела і Кроў, Душу і Боскасць Пана нашага Езуса Хрыста, прысутнага на ўсіх алтарах усяго свету, як перапрашэнне за знявагі, святатацтвы і абыякавасць, якімі Яго абражаюць. Праз бясконцыя заслугі Яго Найсвяцейшага Сэрца і праз заступніцтва Беззаганнага Сэрца Марыі прашу ў Цябе ласку навяртання бедных грэшнікаў.”

   Потым, уздымаючыся з каленяў, ён ізноў узяў у руку келіх і Гостыю. Гостыю даў мне, а тое, што было ў келіху даў выпіць Гіяцынце і Францішку, адначосова кажучы:

  -„Прыміце Цела і Кроў Езуса Хрыста, жудасна зняважанага няўдзячнымі людзьмі. Узнагароджвайце за іх грахі і суцяшайце вашага Бога!"

   Потым ён зноў укленчыў і тры разы прачытаў з намі тую самую малітву: „Найсвяцейшая Тройца" i знік.